Dat zal ik zo maar meteen vanboven zetten voor mijn hosts problemen krijgen met de gezondheidsinspectie en niets meer mogen verkopen :)
De eerste 2 dagen heb ik onkruid uitgetrokken. De derde dag heb ik plantjes herplant naar grotere potjes... en toen het regende binnen potjes zelfgemaakte (Pia, niet ik) saliehoning klaarmaken voor verkoop. Er komen dan verschillende stickers op met de inhoud en prijs en dergelijke en een leuk doekje over het deksel. Ook hebben we oude kimono's die niet meer gedragen werden uit elkaar gehaald tot er enkel nog lapjes stof over waren (JA, dat deed pijn aan mijn hart) zodat die ook voor een dergelijk doel gebruikt kunnen worden. Gisteren heb ik 's ochtends verse munt geplukt en gewassen, gewogen, verdeeld, in stukken gesneden en samen met mijn host Pia kruidendrankjes gemaakt met allerlei kruiden. Allemaal in de ochtend, want ze had me uitgenodigd om mee te gaan naar haar yogales. We raakten op tijd klaar en zij betaalde voor mij, wat uiteraard ontzettend aardig is. Aanschouw mijn geleende yogabroek vanuit vogelperspectief:
Ik verstond er geen jota van, alleen de lichaamsdelen waar ik iets mee moest doen, maar ik moest steeds kijken WAT ik er mee moest doen. In het begin waren we zeker 20 minuten bezig met onze tenen masseren en eraan te trekken, en verder masseerden we ook de rest van onze voeten en benen en na heel wat stretchen kwamen de moeilijkere houdingen met evenwicht en gekke posities. Ik was de enige die niet lenig genoeg was voor aan zijn tenen te komen als je zit met je benen gestrekt voor je (lang vervlogen tijden toen ik dat nog kon, lang vervlogen). En ik was de enige die echt moeite moest doen om niet soms in lachen uit te barsten, als we bijvoorbeeld op onze rug lagen en met onze vier ledematen wild in de lucht spartelden als grote baby's. Maar het lachen verging me dus al gauw toen ik, weer als enige, precies wat meer moeite had met die andere houdingen en regelmatig luidruchtig omviel als een onstabiel geplaatste kast. En de pijn... jongens de pijn. Mijn host en de lerares waren erg verbaasd toen ik na de les zei dat ik het ontzettend moeilijk vond, wat ik met mijn groot ego als een compliment opvatte. Want dat betekent dat ze me niet hebben zien vallen of gezichten zien trekken alsof mijn naam Jim Carrey was.
.jpg)
selfieeeeeeee
Namiddag heb ik nog wat kimono's uit elkaar gehaald.
Deze nacht heb ik erg slecht geslapen, en toen ik wakker werd door een aardbeving was ik voor het eerst (en ik heb er al heel wat meegemaakt ondertussen, maar allemaal kleintjes) echt bang. Misschien door mijn hachelijke positie op het zoldertje en de moeilijkheid om buiten te raken, misschien omdat ik geschrokken was omdat ik nog nooit eerder zo duidelijk had gevoeld (terwijl het maar een 3.9 was en de 4.5 van twee dagen geleden heb ik helemaal niet gevoeld)... in elk geval ik had ook nog eens een heleboel emotionele nachtmerries en was een wrak toen ik opstond. Er was me gevraagd om het huis te poetsen dus daar was ik mee bezig van 8u25 tot 10u45. Daarna heb ik buiten Pia geholpen met de flesjes van de ondertussen perfecte drankjes van gisteren (ze is vroeg opgestaan om ze te maken) te wassen. En vervolgens mocht ik helpen met een ander heeeel cool drnakje te maken met verse rozemarijn, gedroogde pepers, en nog wat dingen die ik niet kende. Daarvoor moest alles heel steriel gebeuren en ik bond een doek over mijn haren als een piraat. AAaaarrrr :p
Op het einde van de dag hielp ik Mariek nog een beetje met pepers fijnsnijden en toen ik hielp ik met koken en na mijn douche was ik K.O.
Morgen krijgen Erwin en ik een vrije dag en we gaan naar Nikko, wat hier met het openbaar vervoer ongeveer 2 uur van af ligt. Er zijn vooral heel mooie jinja, natuur en wilde apen. Foto's en meer uitleg volgt nog!
De lichtelijk vermoeide maar behoorlijk tevreden Aricia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten