Dit is de laatste blog voor een misschien langere tijd. Ik schrijf deze vanuit een ongelofelijk comfortabel bed in Istanbul, waar ik ook genoeg voor heb betaald. Morgen zal ik terugkeren naar België, maar niet voor lang! Van 2 juli-2 augustus zal ik dit jaar voor de laatste keer naar Japan reizen.
Maar eerst: mijn laatste dag in Tokyo. Ik had dinsdagavond voor mezelf beslist dat ik woensdag niet mee zou gaan op Erwins laatste dag, om mijn heup te laten rusten en omdat ik alleen even naar Ikebukuro wilde en niet de hele dag rondwandelen. Ook had ik me voorgenomen mijn koffer woensdagvoormiddag in orde te maken (lees: alles eruit te gooien zodat hij niet boven de 20kg weegde). Maar daar was ik veel sneller mee klaar dan verwacht en in een ingeving vertrok ik samen met Erwin, die namiddag toch sowieso ook naar Ikebukuro zou gaan. Eerst bezochten we Ueno park. Heel kort en ik zag maar een klein deel maar het was alvast heel mooi en ik heb er een megaleuke ervaring aan overgehouden!
Deze coole man stond namelijk vogeltjes te voederen... Ze kwamen eten uit zijn hand! Ik vond het zo mooi en wonderbaarlijk dat ik er met open mond naar staarde, tot hij mij wenkte en ik het zelf mocht doen! Ik moest lang wachten voor ze kwamen... maar het loonde. Hopelijk volgen Erwins filmpjes snel op Youtube.
Na Ueno park gingen we naar Akihabara. De anime-technologie-stad van Tokyo.
De bekendste pervy winkel... ik heb een poosje buiten gestaan en moest echt mijn lach inhouden. Eerst ging er een lachend groepje Japanse zakenmannen naar binnen, en ze kwamen al net zo lachend naar buiten. Vervolgens een groepje buitenlanders. Zij stonden eerst een poosje weifelend voor het gebouw, maar toen ze eenmaal hun toer hadden gedaan, hadden ook zij een heel grote lach en rode oortjes om hun gezicht te sieren.
Als ik niet kon lezen wat er zich op elke verdieping bevond zou ik nog gaan geloven dat het een spiegelpaleis was.
Toen volgde mijn eerste ervaring in een Maid cafe. Ik was een beetje naïef om te vergeten dat we voor toegang alleen al ook geld moesten betalen maar op zich heb ik genoten van een lekker stukje cake, konijnenoortjes, schattige Japanse meisjes in Maid outfit en pyun pyun magic voor het eten lekker te maken, voor ongeveer 10 euro, dus dat is nog okee.
's Avonds hadden we afgesproken met Boaz, een Israëliër met een aanleg voor talen, die ik vorige keer in Fukuoka had leren kennen. we gingen een koffie'tje drinken, naar de game hall en naar een restaurantje.
Voor elk 100 Yen kon je foto's laten trekken en printen die automatisch bewerkt werden (gave huid, grote ogen) en je kon ze daarna ook zelf nog bewerken. het meisje is Haruna-san, een huisgenote van Boaz. Iets later moest ze weg en kwam een andere vriendin, Moeno-san.
Beelden bij nacht aan Sensoji in Asakusa
De terugrit verliep moeizaam maar vlekkeloos. Dat klinkt als een paradox, maar ik leg het uit: we moesten veel heen en weer rennen, begrepen nergens iets van maar haalden steeds nipt op tijd de bus/metro/vliegtuig dat we moesten hebben. We besloten in de luchthaven in Istanbul met de taxi te komen omdat we er weinig voor voelden een overstap te maken tussen verschillende louche bussen. Ik ben nog nooit eerder in Turkije geweest en jammer genoeg is mijn eerste indruk geen goede. Na het bescheiden, stille en propere Japanse volk gewoon te zijn, kwamen we ineens in een vuile chaos terecht met mensen die zuchten en met hun ogen rollen als je beleefd iets vraagt ( Zoals: kan je asjeblieft deze euro's wisselen?). Bijna elke man staarde onbeschaamd naar mij met een allesbehalve vriendelijke blik en ik kreeg er de kriebels van. Onze taxichauffeur reed als een gek door het ontzettend drukke en al even geschifte verkeer, alsof hij een ambulance was en wij op sterven lagen. Ik was wel blij dat we er snel waren. We hadden de prijs op voorhand afgesproken zodat hij niet ineens te veel zou vragen en hij liet zijn teller niet lopen. Het was wat duurder en het hotel ook, maar ben blij dat ik me heb kunnen opfrissen en ga nu slapen om er morgen wat ordentelijk uit te kunnen zien.
Tot morgen!
Aricia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten