Vandaag is mijn dankbaarheidsdag. Gelieve
af te haken nu het nog kan.
Je moet niet gelovig zijn om dankbaar te
zijn. Of je nu atheïst bent (zoals ik) of in het Vliegend Spaghettimonster
gelooft (zie: pastafarianisme), melig klink je sowieso. Ik raad dan ook ten
sterkste af om deze tekst aandachtig door te lezen.
Maar af en toe heb ik dit nodig, en mijn
uitlaatklep is lettertjes in een bepaalde volgorde plaatsen.
Bij deze: ik ben dankbaar vandaag! Kansha
shimasu! Ik ben dankbaar dat toen ik daarnet naar mijn kamer wandelde, ik kon
genieten van een absurd blauwe hemel, waartegen de felgroene blaadjes van de
bomen zo prachtig afstaken dat ze gemaakt leken te zijn voor de streling van
het oog. Ik ben dankbaar omdat ik ’s avonds en ’s ochtends zo veel
verschillende vogeltjes, krekels en kikkers door elkaar hoor kwebbelen, door de
dunne vensters heen. En dat ik de rivier kan horen die aan de overkant van de
straat en velden stroomt (met volle kracht na de tyfoon en stortregen van
vannacht). Ik kan perfect (met bril toch) zien en horen.
Ik ben ontzettend dankbaar dat iedereen in
mijn familie en al mijn vrienden gezond zijn en dat iedereen altijd zo aardig
tegen me was. Toen ik net afstudeerde van het middelbaar had ik nooit gedacht
dat ik ooit zo dankbaar zou zijn voor een grote groep geweldige individuen. Het
is dan ook pas in Kumamoto geweest dat ik mijn vrienden en familie echt heb
leren appreciëren en heb beseft dat ik mijn best moet doen om te genieten van
ieders aanwezigheid en contact nu ik dat kan.
Ik ben belachelijk dankbaar dat ik een diploma in mijn zak heb
en nog steeds de mogelijkheid krijg van mijn GE-WEL-DIGE en sterke ouders om
achter nog een te gaan vissen, want ik wil zo graag Japanologie gaan studeren
en in Leuven op kot gaan! Maar ik ben blij dat ik eerst dit sabatjaar heb
genomen en zomaar mijn koffertje heb kunnen pakken en naar de andere kant van
de wereld heb kunnen reizen om tientallen nieuwe mensen te leren kennen en
allerlei nieuwe dingen te ervaren en doen. Ik blijf me erover verbazen hoe
gemakkelijk het eigenlijk is.
Nu deze periode er weer bijna opzit, ben ik verontrustend
dankbaar terug naar België te kunnen keren en te genieten van al de dingen die
ik niet dankbaar genoeg voor ben in België. Zoals frieten. Ben&Jerry’s.
McFlurry. Mijn eigen wc. En mensen knuffelen. Ik hou van knuffelen.
Ik ben dankbaar voor al dit en nog veel meer! En ook al merk je
dat niet altijd aan mij (zeker vroeg in de ochtend of als mijn maag leeg is),
ik ben een ontzettend gelukkig mens! En ik heb zin om aan mijn verdere toekomst
te beginnen!
Aricia
Extra woordje van dankbaarheid: dank u Jeroen om mij te steunen
en zonder tegenpruttelen me meer dan 4 maanden te laten gaan. Binnenkort samen
WWOOFen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten