Mijn eerste ervaring met een jinja matsuri

Geweldige dierbaren en onbekenden

Even een heel kort blogje, voor het ontbijt!

Gisteren ben ik na een dag harde arbeid met Chieko naar het festival geweest van de shinto tempel die hier dichtbij ligt. Ik kom met mijn woorden niet toe om te beschrijven hoe opgelaten ik was. Het was werkelijk alles wat ik mij had ingebeeld. Bovenop een heuvel, met onbetreden bos er rond, lag de jinja. We wandelden onder de tori door (foto's volgen nog) de trappen op en zuiverden onszelf met het water. Het was ondertussen pikkedonker en ijskoud omdat we in een vallei liggen en het nu eenmaal vroeg donker wordt in Japan. Aan de zijkanten van de trappen hingen van die prachtige lampionnen met kanji op. Er was echt  veel volk en ook heel veel jonge mensen, wat me enorm verbaasde. Sommigen liepen in de traditionele klederdracht rond, zij zouden meewandelen in de optocht. Maar ook de mensen die optraden droegen die prachtige kledij. Er zaten 3 oudere vrouwtjes naast elkaar op de stoelen voor het podium, met kimono's (of waren het yukata's?) en hun gezicht min of meer geschminkt als een geisha, maar dan iets minder wit en extreem.

Chieko legde me uit dat er heel erg veel verschillende kami zijn en dat deze jinja is gebouwd op de plaats waar 8 oude wegen elkaar tegenkomen. De kami die ik verstond waren die van vuur en water, en licht. Er stonden ook kraampjes om eten te kopen maar ik had mijn yen niet bij. Ik denk dat ik vandaag eens naar de ATM ga zoeken die hier in de buurt zou liggen.

Er zijn maar heel erg weinig mensen die nog shintoïst zijn hier in Japan, de meesten zijn boeddhist en geloven in Bukkyou (Boeddha). De shrine wordt dan ook maar 2 keer per jaar bezocht: op dit festival (=matsuri) en op Nieuwjaar. Dan draagt bijna iedereen blijkbaar een kimono.

Vandaag ga ik opnieuw langs in het daglicht en maak ik duidelijke foto's, dan kunnen jullie zien hoe groot het is!

Greetz!!

Aricia