Hooggeachte en hooggeëerde lezers,
Zoals jullie weten zijn Erwin en ik vrijdagnamiddag toegekomen bij onze eerste host. Onze aankomst gebeurde in zwaar vermoeide staat en dat had als logisch gevolg dat we erg verward waren en ik persoonlijk (net zoals vorige keer) alles ervoer alsof het niet de werkelijke wereld was. Gisteren waren we van plan om naar de stad te gaan, want het was een nationale boeddhistische feestdag en onze host, Masako-san, was niet thuis en we moesten niet werken. Vol enthousiasme opgestaan, helpen afwassen, een ontbijt bij elkaar gesprokkeld (en erachter gekomen wat ik alvast NIET lust op mijn rijst 's ochtends) en dan eventjes...heeeeel eventjes wachten op Erwin. Of nog een beetje langer. Nee grapje Erwin, ik was ook tot 13u30 blijven liggen als ik had gekund.
Toen ik uiteindelijk besloot dat ik hem echt moest gaan wakker maken om nog te kunnen vertrekken kwam er bezoek en was het te laat. Gelukkig zijn we (de 24-jarige Jowita van Polen, Erwin en ik) dan nog met de fiets naar 2 jinja kunnen gaan die dicht bij 'ons' huis liggen. En naar een supermarktje, waar we ingrediënten kochten om "supaagetti" te maken. Ik bleef erg laat op voor mijn doen, en tegen de tijd dat ik ging slapen was ik
uitgeput nog steeds niet moe... Jezus, jetlag, give me a break. In ons huisje is er geen verwarming en tegen de tijd dat ik me niet meer moest concentreren om niet te onderkoelen was het al tegen de vroege ochtend, maar ik heb nog steeds beter geslapen dan Erwin. Het verbaasde me dan ook heel erg toen die vroeger wakker was dan ik vandaag (alarm was gezet om 9u). Na het afwassen, een ontbijt van puur witte rijst en thee, namen we 3 treinen e waren we bijna 2 uur onderweg om in Kasama te raken. Daar bezochten we een jinja en beklommen een berg, helemaal tot boven, in de hoop er de oude ruïnes van een kasteel terug te vinden. Tevergeefs. Maar we hebben genoeg lichaamsbeweging gehad om mijn gebrek aan sport van de voorbije jaren goed te maken, en echt prachtige natuur gezien op die berg. Op de terugweg waren we een beetje verdwaald maar verder zijn we er goed geraakt en het terug reizen duurde maar een uur. Eenmaal terug begonnen we vlijtig aan de spaghetti en ondanks onze fout (die bus tomatensaus bleek een bus ketchup) was het bijzonder lekker en ondanks de onverwachte gasten (onze host die ineens met 2 vriendinnen terug was) heeft iedereen kunnen eten en vond iedereen het zelfs lekker.
Hieronder de foto's en filmpjes!
1. Inari jinja in kasama
Met Jowita
2. Bergbeklimmen! Op Mt Sashiro...
Jowita loves taking pictures of nature!
Selfie!!!!
Als afsluiter nog een leuk weetje: Erwin heeft gratis ijs gekregen omdat de ijsmachine net leeg was toen het bekertje kwart vol was (zie foto) en we hadden al betaald maar we hadden geen tijd om te wachten tot de machine bij gevuld was omdat we onze trein moesten halen.
Blog volgt nog!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten