Na de eerste 2 dagen wwoofen was het al zondag. We bezochten Mito, maar het was behoorlijk regenachtig en we verlieten het station niet - maar in onze verdediging: het was een heel groot station met shoppingcentrum.
We WWOOFden nog een weekje verder (onkruid uittrekken, Engelse les,
huishoudelijke taken) en op onze tweede vrije zondag scheen de zon wel. We trokken opnieuw naar Mito en maakten een lange wandeling naast het grote meer in de richting van Kairakuen Park, waar we ook even doorliepen en dan onder de verstikkende zon terug slenterden naar het station.
Een van de ochtenden was er een heel grote les in het community center. De foto's volgen nog, die staan ergens op de site van het dorpje maar ik ben even vergeten hoe die site heette ;)
En erna gingen we in een Italiaans restzurantje eten! Lekker!
Dinsdagvoormiddag was het vrijwilligerswerk in het bamboebos. Superwarm, steeds hetzelfde heuveltje op en af met lange, dikke, bamboestokken, in een adembenemende (niet op de goede manier) rookwalm van het vuur dat onderaan brandde. En toen schoof Jeroen uit.
De pijn werd snel erger en na een uurtje kon hij niet meer wandelen. We gaven hem platte rust met ijs op zijn voet, niet wetend wat er aan de hand was. Ik bracht hem plateaus met eten, verse ijs, zelfst tandenpoetsspullen tussen mijn 'werk' door. Hier zie je mijn natuurlijke schoonheid terwijl ik mijn hoofd afkoel met een van zijn ijszakjes.
Op zijn verjaardag kon hij nog steeds niet wandelen, maar we gingen toch naar een ramen-restaurant. Heerlijk, was dat!
Wat is dit? Leuke patroontjes :D
Een paar dagen na het 'ongeval' besluiten we naar het ziekenhuis te gaan.
Zijn spieren zijn zwaar beschadigd maar gelukkig is er niets gebroken. We kwamen er opgelucht en goedkoop vanaf met ongeveer 15 euro. De voet moet rusten en koel gehouden worden met ice sheets die we van het locale ziekenhuisje meekregen. Heel vriendelijke dokter trouwens.
Voor degenen die het nog niet hebben gewien: Studio Oz (rental english room waar we les geven).
We bezochten een schoolfestivalletje waar ik gefascineerd was door een groot, prachtig kinderboek. Het droef uitziende meisje op de cover trok mijn aandacht en ik vroeg Masako-san achter het verhaal.
Het kleine jonge meisje Hiza-chan doet altijd heel goed haar best en is een heel aardig meisje. Op een regenachtige avond ziet ze een jongetje in de gietende regen die in gevaar verkeerde langs een gevaarlijk stromende rivier. Ze redt hem, maar valt er zelf in. Haar ouders raken ongerust en heel de buurt gaat in het pikdonker opzoek en vinden het jongetje, dat vertelt wat er gebeurd is. Ze gaan met een bootje de rivier af, maar Hiza-chan wordt niet meer terug gevonden.
Op onze laatste avond bij het WWOOFen bezochten we een typisch Japanse stijl bar. We zaten er met Masako-sans man en 2 collega's van hem. Er waren " posters over Belgie (ik vind de dubbele puntjes niet op dit toetsenbord)maar we weten niet wat er op stond.
Zondag raakten we zonder veel problemen in Tokyo. Het is prachtig weer.
Schildpad die in een parkje lag te zonnen.
Ik hou jullie op de hoogte!
Aricia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten