vrijdag 31 juli 2015

Vakantie in Tokyo!

Beste, geliefde, onvermoeibare, geachte en geëerde lezers. Misschien is dit mijn laatste blog en zijn we er allemaal van af.
Of misschien beslis ik wel om in de toekomst hier en daar een woordje te schrijven in deze onzindatabank. Niemand weet wat de toekomst brengt.
 
(Behalve deze knappe kerel misschien)

Hoe dan ook, vandaag is onze laatste (volledige) dag in Japan, dit jaar althans. De voorbije weken hebben we genoten en afgezien van en door het 'mooie' weer, a.k.a. het hellevuur. De eerste dagen in de guest house van de hostel was ik niet zo onder de indruk van de faciliteiten, zeker na 2 lange rustdagen (vanwege Jeroens kreupele pootje) in een kamertje zonder internet. Ook in deze kamer (in de effectieve Aizuya Inn) heeft niet zo goed internet en ondanks de goedkope kamers moet je zelfs betalen voor de douche, wat ik nog nooit heb meegemaakt. Ook zitten we hier in een buurt waar eigenlijk niets te doen is, heel het stadje lijkt een verzamelplaats van zatte, lawaaierige oude mensen.  Zo worden we elke avond in slaap gesust door een man die zijn longen uit zijn lijf schreeuwt naast ons raam beneden.
gelukkig is het ontbijt gratis, dus daar eet ik me elke ochtend ongegeneerd mee vol.

We hebben verschillende plaatsen bezocht, waaronder Akihabara meermaals (en vandaag opnieuw als afsluiter), Asakusa, Tokyo, Shibuya, Harajuku, Roppongi, Ueno, Shinjuku en Ikebukuro. 
Omdat ik weet dat het verhaal vroeg of laat toch zal uitkomen zal ik het hier even posten.

Vorige keer ben ik samen met Erwin verschillende plaatsen gaan bezoeken die ik dit keer opnieuw wilde zien. Maar als ik niet exact dezelfde weg kan wandelen of uitgang uitwandelen kom ik volgens mijn richtingsgevoel voor het eerst op die plaats. In Shibuya had dat als gevolg dat ik Jeroen vol paniek meesleurde van de ene naar de andere plaats in de hoop iets bekend tegen te komen. Hij was niet onder de indruk toen die plaats de beginplaats bleek te zijn. Maar dat is nog niet het strafste dat ik voor elkaar heb gekregen. In mei heb ik met Erwin ook een pokemonwinkel bezocht in een groot winkelcentrum (Sunshine City genaamd). Er rotsvast van overtuigd dat dit in Shinjuku was, hebben we minstens een half uur om het gigantische station heen lopen cirkelen. 
Pas in de trein terug naar huis had ik de moed te bekennen dat ik me van stad had vergist. Maar all is well that ends well: gisteren zijn we Ikebukuro gaan bezoeken- gewapend met 3 kaarten op mijn gsm en een site vol informatie- en het was fijn.

Hier wat foto's:

 In de hostel Anne in Ryogoki wandelden we 's avonds een keer te voet naar de Skytree.

 Aankomst in Aizuya Inn.

Het meisjestoilet.

 Interessante winkel voor sommige vriendjes :-)

Interessante vondst in de guesthouse: heel oude boeken met foto's.


Bezoekje aan Ueno-park!
Jeroen die overal en altijd moet bukken. In huizen, treinen, zelfs gewone winkels! Arme langewapper.


Jeroen heeft ook nog superveel foto's op zijn gsm, maar die zal ik eens uploaden als ik een laptop heb. Tot snel, allemaal!

Aricia





zaterdag 18 juli 2015

Allerlaatste WWOOF-ervaringen

Mijn zeer hooggewaardeerde lezers...Laat de vakantie beginnen!!!

Na de eerste 2 dagen wwoofen was het al zondag. We bezochten Mito, maar het was behoorlijk regenachtig en we verlieten het station niet - maar in onze verdediging: het was een heel groot station met shoppingcentrum.

We WWOOFden nog een weekje verder (onkruid uittrekken, Engelse les,



huishoudelijke taken) en op onze tweede vrije zondag scheen de zon wel. We trokken opnieuw naar Mito en maakten een lange wandeling naast het grote meer in de richting van Kairakuen Park, waar we ook even doorliepen en dan onder de verstikkende zon terug slenterden naar het station.








Een van de ochtenden was er een heel grote les in het community center. De foto's volgen nog, die staan ergens op de site van het dorpje maar ik ben even vergeten hoe die site heette ;)






En erna gingen we in een Italiaans restzurantje eten! Lekker!



Dinsdagvoormiddag was het vrijwilligerswerk in het bamboebos. Superwarm, steeds hetzelfde heuveltje op en af met lange, dikke, bamboestokken, in een adembenemende (niet op de goede manier) rookwalm van het vuur dat onderaan brandde. En toen schoof Jeroen uit.
De pijn werd snel erger en na een uurtje kon hij niet meer wandelen. We gaven hem platte rust met ijs op zijn voet, niet wetend wat er aan de hand was. Ik bracht hem plateaus met eten, verse ijs, zelfst tandenpoetsspullen tussen mijn 'werk' door. Hier zie je mijn natuurlijke schoonheid terwijl ik mijn hoofd afkoel met een van zijn ijszakjes. 


Op zijn verjaardag kon hij nog steeds niet wandelen, maar we gingen toch naar een ramen-restaurant. Heerlijk, was dat!


Wat is dit? Leuke patroontjes :D


Een paar dagen na het 'ongeval' besluiten we naar het ziekenhuis te gaan. 




Zijn spieren zijn zwaar beschadigd maar gelukkig is er niets gebroken. We kwamen er opgelucht en goedkoop vanaf met ongeveer 15 euro. De voet moet rusten en koel gehouden worden met ice sheets die we van het locale ziekenhuisje meekregen. Heel vriendelijke dokter trouwens.

Voor degenen die het nog niet hebben gewien: Studio Oz (rental english room waar we les geven).


We bezochten een schoolfestivalletje waar ik gefascineerd was door een groot, prachtig kinderboek. Het droef uitziende meisje op de cover trok mijn aandacht en ik vroeg Masako-san achter het verhaal.

Het kleine jonge meisje Hiza-chan doet altijd heel goed haar best en is een heel aardig meisje. Op een regenachtige avond ziet ze een jongetje in de gietende regen die in gevaar verkeerde langs een gevaarlijk stromende rivier. Ze redt hem, maar valt er zelf in. Haar ouders raken ongerust en heel de buurt gaat in het pikdonker opzoek en vinden het jongetje, dat vertelt wat er gebeurd is. Ze gaan met een bootje de rivier af, maar Hiza-chan wordt niet meer terug gevonden.



Op onze laatste avond bij het WWOOFen bezochten we een typisch Japanse stijl bar. We zaten er met Masako-sans man en 2 collega's van hem. Er waren " posters over Belgie (ik vind de dubbele puntjes niet op dit toetsenbord)maar we weten niet wat er op stond.


Zondag raakten we zonder veel problemen in Tokyo. Het is prachtig weer.




Schildpad die in een parkje lag te zonnen.



Ik hou jullie op de hoogte!

Aricia

woensdag 8 juli 2015

Weinig plak he, Amélie

Als je de titel begrijpt, heet je Auwerx of Wouters... de anderen negeren hem maar :-)

De voorbije dagen heb ik weer veel nieuwe mensen leren kennen, zoals de Franse Juugo of zoiets die hier op stage is in de buurt, Kiomi-san die massages geeft ivm aromatherapie, haar dochter en nichtje die op 16jaar naar Australie zullen gaan met school voor uitwisseling en alvast buitenlanders wilden ontmoeten...

Het blijft ook regenen... slim van ons om ervan uit te gaan dat het hier droog en warm zou zijn! 

Verder blijven er steeds meer WWOOFers komen. Deze nacht kwamen 2 Franse meisjes aan, 19 jaar (Amendine en Yaëlle). Zij zullen 6 dagen blijven. En komende nacht komt er blijkbaar ook een Amerikaans meisje, leeftijd en duur van verblijf nog onbekend. Jeroen en ik namen het enige -met doeken afgeschermde kamertje- beneden voor een beetje privacy, de twee meisjes en Dylan liggen boven... dus het Amerikaanse meisje zal beneden bij ons moeten liggen, aan de andere kant van het doek, in de gemeenschappelijke ruimte...
Ik heb wel wat medelijden maar hopelijk voor haar blijft ze niet te lang.


Vandaag hebben we trouwens onkruid uitgetrokken
Voormiddag en de muggen zijn sterk in de meerderheid. 

Bewijs, zoals beloofd, dat Jeroen flink buiten kan werken (maakt zelfs mijn emmer onkruid leeg voor mij)


Nick, wees jaloers! Jeroens naamkaartje heeft een afbeelding van Chopper  :-)

Jeroen heeft trouwens al allerlei interessante medelijwekkende allergie-symptonen gehad, van blauwe plekken tot felrode dikke uitslag. Maar hij klaagt niet! Trots!

Hier is een foto waarbij we de GET-pose moesten aannemen in een winkeltje voor coupons die Masako-san eigenlijk niet gebruikt, ze gaat gewoon voor de toffe foto.
Wij snappen er ook niets van. 


Check ook deze: zoek degene die kan doden met zijn ogen!

Ondertussen zijn we sushi gaan eten...





En heb ik nog andere bewijzen kunnen vastleggen van de werkende Jeroen :-)



We maken tijd voor Engelse les met onze multiculturele bende...



Maar ook voor zotte toestanden!


Zoals Attack on titan naspelen :-p



Tot de volgende!

Aricia